In elk marketingverhaal wordt het wel genoemd: wij, als organisatie, houden rekening met het milieu in onze bedrijfsvoering. Toch weten we allemaal dat dit niet voldoende is. De natuur wordt in hoog tempo afgebroken. De zeespiegel stijgt, poolijs smelt, diersoorten sterven uit en natuurgebieden worden gekapt. Het kapitalisme heeft ertoe geleid dat mensen de natuur als ondergeschikt zien, behandeld als iemands bezit. We claimen eigendom over land of materialen, terwijl de natuur vaak als secundair aan onze economische belangen wordt gezien. Is het niet tijd dat we een oplossing vinden voor dit probleem?
De massale exploitatie van de natuur ontstaat omdat de economie geen rekening houdt met de schade aan onze natuurlijke leefomgeving. Overheidsplannen en bedrijfsstrategieën zijn gebaseerd op economische berekeningen, met de aanname dat de economie de basis van de samenleving is. Echter, het is juist de natuur waaruit de menselijke wereld is ontstaan en waarop deze nog steeds steunt.
Een minimaal deel van de inkomsten en winsten die direct uit de natuur worden verkregen, wordt opnieuw geïnvesteerd in onze ecologische infrastructuur. Een drastische verandering is nodig om dit probleem aan te pakken. Het veranderen van het ecologische systeem vereist een verschuiving in perspectief. Alleen met nieuwe manieren van kijken naar de realiteit kunnen we deze diep ingebakken fout corrigeren.
Met deze benadering probeer ik vandaag mijn blogpost te schrijven. Het idee om de natuur volledig te kapitaliseren leek mij in eerste instantie tegenstrijdig met de inleiding van mijn artikel, maar het klinkt logisch voor mij. We zouden ons natuurlijk erfgoed in monetaire termen kunnen uitdrukken door er een financiële waarde aan toe te kennen. Door letterlijk een prijskaartje op de natuur te plakken, wordt de waarde ervan plotseling veel tastbaarder en beheersbaarder.
De natuur is enorm waardevol, maar we verliezen haar omdat ze als gratis wordt beschouwd. Zouden we haar meer respecteren als we ervoor zouden moeten betalen?
Waarom betalen we niet altijd voor het gebruiken of misbruiken van het ecosysteem? De mensheid zou moeten compenseren voor de schade die aan de natuur wordt toegebracht, of het nu gaat om ontbossing, bodemdepletie, het uitputten van fossiele brandstoffen of het gebruik van schoon water. Ook voor excessen, zoals CO2-uitstoot in de atmosfeer of de hoeveelheid gestort afval, zou betaald moeten worden. Geld zou betaald moeten worden zodat het opnieuw geïnvesteerd kan worden in het gezond houden van het milieu.
Een wereldwijde entiteit die de natuur economisch vertegenwoordigt, zou ideaal zijn. Deze zou bepalen welke ecosystemen economisch de moeite waard zijn om te behouden. Dit idee komt voort uit het falen van het huidige systeem, waar duurzaamheid vaak neerkomt op greenwashing, waarbij bedrijven handelen uit zorg voor hun reputatie. Het oprichten van een wereldwijd economisch instituut voor de natuur zou een aanzienlijke impact kunnen hebben op milieubescherming en onze planeet.
Natuurlijk begrijp ik dat de implementatie van een wereldwijde organisatie zeer complex is, maar ik heb deze gedachte op papier gezet om jullie aan het denken te zetten over het ecologische probleem. Samen kunnen we werken aan een betere wereld met een leefomgeving waarin de belangen van mensen en natuur zo veel mogelijk in evenwicht zijn. Dit betekent voldoende ruimte voor mensen, maar ook voor bossen en andere natuurgebieden.