Een prijskaartje plakken op de natuur

In elk marketingverhaal wordt het wel genoemd: wij, als organisatie, houden rekening met het milieu. Toch weten we allemaal dat het niet voldoende is. De natuur wordt in hoog tempo afgebouwd. De zeespiegel stijgt, zee-ijs smelt, diersoorten sterven uit en natuurgebieden worden weggekapt. Door het kapitalisme hebben mensen de neiging om de natuur als onderdanig te beschouwen. Natuur wordt gezien als iemand zijn bezit. We zijn eigenaar van grond of materiaal. Bovendien is de natuur ondergeschikt aan onze economische belangen. Wordt het niet tijd dat we daar een oplossing voor verzinnen?

De enorme roofbouw op de natuur ontstaat doordat de economie geen rekening houdt met de schade aan de natuurlijke leefomgeving. Overheidsplannen en bedrijfsstrategieën zijn op economische berekeningen gebaseerd. Ze gaan er vanuit dat de economie beschouwt kan worden als het fundament van de samenleving, terwijl eigenlijk de natuur juist hetgeen is waar de menselijke wereld uit voortgekomen is en waarop de wereld nog altijd drijft. 

Een kleine hoeveelheid van de omzetten en winsten die direct uit de natuur afkomstig zijn, worden weer geïnvesteerd in onze ecologische infrastructuur. Er is een drastische verandering nodig om dit probleem aan te pakken. Het veranderen van het ecologisch systeem vereist een aantal verschuivingen in zienswijze. Alleen met nieuwe manieren om naar de werkelijkheid te kijken is het mogelijk om deze diep ingebakken weeffout te corrigeren. 

Met deze insteek probeer ik vandaag mijn blogartikel te schrijven. Ik kwam namelijk op het idee om de natuur volledig te kapitaliseren. Het is zeer tegenstrijdig met de inleiding van mijn artikel, maar in mijn oren klinkt dit logisch. We zouden het natuurlijk erfgoed in geld uit kunnen drukken door er een monetaire waarde op te plakken. Door letterlijk een prijskaartje eraan te hangen, wordt de waarde van de natuur opeens een stuk behapbaarder en overzichtelijker.

De natuur is zeer waardevol, maar we raken haar kwijt omdat ze gratis is. Gaan we haar weer respecteren als we ervoor zouden moeten betalen?

Waarom betalen we niet altijd voor het gebruiken of misbruiken van het ecosysteem? De mens hoort te betalen voor het tekort doen aan de natuur. Denk aan ontbossing, uitputting van de bodem, opraken van fossiele brandstoffen of gebruiken van schoon water. Ook in de vorm van teveel zou er betaald moeten worden: CO2 uitstoot in de atmosfeer of het aantal gestort afval. Geld moet betaald worden zodat het terug geïnvesteerd kan worden in het gezond houden van het milieu.

Een wereldwijde instantie die de natuur economisch vertegenwoordigt zou ideaal zijn. Deze bepaalt welke ecosystemen wel en niet economisch de moeite waard zijn om voor te betalen. Dit vanuit het idee dat het huidige systeem niet werkt. Op het moment gaat duurzaamheid alleen over greenwashing, waarbij bedrijven reputatiegewijs handelen. Het oprichten van een wereldwijd economisch instituut voor de natuur zal veel invloed hebben op de milieubescherming en onze planeet. 

Uiteraard begrijp ik dat de uitwerking van een mondiale organisatie zeer ingewikkeld is, maar ik heb deze gedachte op papier gezet om ook jullie te laten nadenken over het ecologisch probleem. Samen kunnen we zorgen voor een betere wereld met een leefomgeving waarin belangen van de mensen en de natuur zoveel mogelijk met elkaar in evenwicht zijn. Dat betekent voldoende ruimte voor mensen, maar ook voor bossen en andere natuurgebieden. Hopelijk tot de volgende keer 🙂

Share this article

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *